The best Side of کشاورزی
The best Side of کشاورزی
Blog Article
جنبه‌های اجتماعی- اقتصادی پایدارپذیری تا حدودی درک شده‌اند. با در نظر گرفتن کشاورزی کمتر متمرکز بهترین آنالیز، مطالعهٔ نتینگ در مورد سیستم‌های خرده مالکی در تاریخ می‌باشد.
در طول نیمه دوم قرن ۲۰، تولیدکنندگان با استفاده از اصلاح نژادی به ایجاد نژادهای دامی و نژادهای دورگه که تولید را افزایش می‌دهند متمرکز شدند، در حالی که عمدتاً نیاز به حفظ تنوع ژنتیکی را نادیده می‌گیرند.
کنترل آفات شامل مدیریت علف‌های هرز، حشرات، کنه‌ها و بیماری‌ها است. برای اینکار از روش‌های شیمیایی (سموم دفع آفات)، بیولوژیکی (کنترل بیولوژیک)، مکانیکی (خاکورزی) و فرهنگی استفاده می‌شود. روش‌های فرهنگی عبارتند از: تناوب زراعی، کاشت گیاهان پوشش دهنده، کشت مخلوط، کمپوست سازی، اجتناب و مقاومت می‌باشد.
دشت آبرفتی (جلگه) رودخانه سفیدرود در شمال و دشت مغان در شمال‌غرب و دشت (جلگه) رودهای کارون، دز و کرخه در خوزستان دارای گستره خاک حاصلخیزتری در برابر دیگر پهنه‌های کشاورزی در ایران به‌شمار می‌روند.
[۹۸] تغییرات آب و هوایی در آینده احتمالاً بر تولید محصولات زراعی در کشورهای گرمسیری تأثیر منفی می‌گذارد، در حالی که تأثیرات در عرض‌های جغرافیایی شمالی ممکن است مثبت یا منفی باشد.[۹۸] گرمایش کره زمین احتمالاً خطر ناامنی غذایی را برای برخی از گروه‌های آسیب‌پذیر مانند فقرا افزایش می‌دهد.[۹۹] پایداری[ویرایش]
امروزه در دریاچه‌ها، برکه‌ها، اقیانوس‌ها و دیگر آب‌های سراسر جهان انجام می‌شود. برخی از اشکال آبزی پروری، مانند پرورش میگو، به صنایع مهمی در بسیاری از کشورهای آسیایی و آمریکای لاتین تبدیل شده‌است. صید ترال از کف بر اکوسیستم‌های اقیانوسی تأثیر گذاشته‌است. در صید ترال از کف، تورهای عظیمی به قایق‌های ماهیگیری بسته می‌شوند و در ته اقیانوس کشیده می‌شوند. تورها لوزی ماهی و ماهی مرکب را صید می‌کنند، اما رسوبات را نیز در کف اقیانوس به هم می‌ریزند.[۶۴]
ارزش تجارت محصولات غذایی و کشاورزی ایران در سال ۱۳۹۲–۱۳۹۱ بالغ بر ۱۸ میلیارد و ۴۱۲ میلیون دلار بوده و از این مقدار ۵٫۲ میلیارد دلار مربوط به صادرات غذایی و کشاورزی و ۱۳ میلیارد و ۲۱۴ میلیون دلار نیز check here مربوط به واردات محصولات غذایی و کشاورزی کشور بوده است.
[۵۲] با این حال، کشاورزی ایران، برای دسترسی به آب در نبرد است.[۵۳]
تنها ۱۲٪ از مساحت ایران یعنی کمتر از ۲۰۰ هزار کیلومتر مربع تحت عملیات کشاورزی است. هنوز ۶۳٪ زمین‌های با ظرفیت کشت و زرع دست نخورده هستند. در ایران از ۵۰٪ تا ۶۰٪ ظرفیت و استعداد زمین‌هایی که تحت عملیات کشاورزی است (۱۸۵ هزار کیلومتر مربع) استفاده می‌گردد. در ایران هم زمین‌های نیاز به آبیاری و هم زمین‌های باران-سیر وجود دارد.
کشاورزی معیشتی برای تأمین نیازهای خانوادگی یا محلی انجام می‌شود و مقدار کمی برای حمل و نقل به سایر مناطق باقی می‌ماند. این نوع از کشاورزی به‌طور گسترده‌ای در مناطقی از آسیا که باران‌های موسمی دارد و جنوب شرقی آسیا انجام می‌شود.
کشاورزان صنعتی ایالات متحده ممکن است فقط هزار جریب ذرت بکارند. کاشت تنها یک محصول در زمین‌های بزرگ به عنوان تک‌کشت شناخته می‌شود.
ساسانیان به بازسازی قنات‌ها و تشویق و گسترش کشاورزی، باغبانی و دامپروری پرداختند. پس از ساسانیان تا حمله مغول، کشاورزی ایران به تناوب دچار رکود گردید.
↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ «کشاورزی، جغرافیا». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۷-۰۶.
ظاهر ایجاد حساب ورود ابزارهای شخصی ایجاد حساب
Report this page